کاربردهای هوش مصنوعی و فناوری های نوین در فقه و علوم انسانی

مقاله حاضر به بررسی کاربردهای هوش مصنوعی و فناوری های نوین در حوزه های فقه اسلامی و علوم انسانی می پردازد. با تمرکز بر تحولات ایجادشده توسط هوش مصنوعی در فرآیند استنباط احکام شرعی، تحلیل متون دینی، و روانشناسی اسلامی، این پژوهش نشان می دهد که فناوری هایی مانند پردازش زبان طبیعی (NLP)، یادگیری ماشین (ML)، و مدل های زبانی پیشرفته می توانند به عنوان ابزارهای کمکی در پژوهش های دینی عمل کنند. از جمله کاربردهای کلیدی هوش مصنوعی می توان به تحلیل قرآن و احادیث، مقایسه نظرات فقها، تسریع فرآیند اجتهاد، و ارائه فتواهای هوشمند اشاره کرد. با این حال، چالش هایی نظیر مسائل شرعی، اخلاقی، و فنی نیز مورد بحث قرار گرفته اند. مقاله بر ضرورت ترکیب هوش مصنوعی با دانش سنتی فقهی تاکید دارد و پیشنهاد می کند که این فناوری باید تحت نظارت مراجع دینی و متخصصان فقهی توسعه یابد تا از تحریف مفاهیم دینی جلوگیری شود. در نهایت، آینده پژوهی فقه دیجیتال و روانشناسی اسلامی نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند انقلابی در دسترسی به احکام شرعی و بهبود رفتارهای اخلاقی ایجاد کند، مشروط بر آنکه چارچوب های اخلاقی و شرعی رعایت شوند

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، فقه اسلامی ، پردازش زبان طبیعی (NLP) ، اجتهاد ، استنباط احکام شرعی ، تحلیل متون دینی ، روانشناسی اسلامی ، فقه دیجیتال ، فتواهای هوشمند ، چالش های شرعی و اخلاقی ، یادگیری ماشین (ML) ، قرآن و حدیث ، منابع فقهی ، آینده پژوهی ، علوم انسانی.