نقش محوری تکنولوژی های نوظهور در ارتقاء الگوهای تدریس ابتدایی

با شتاب فزاینده تحولات تکنولوژیک، به ویژه در حوزه تکنولوژی های نوظهور نظیر هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و افزوده، و تحلیل داده های بزرگ، نظام های آموزشی در سراسر جهان با فرصت ها و چالش های بی سابقه ای روبرو شده اند. این تکنولوژی ها پتانسیل قابل توجهی برای دگرگون ساختن فرآیندهای یاددهی-یادگیری دارند و می توانند نقش محوری در ارتقاء الگوهای تدریس ایفا کنند. دوره ابتدایی، به عنوان بنیان آموزش رسمی، از اهمیت ویژه ای در پذیرش و به کارگیری این تکنولوژی ها برای بهبود کیفیت آموزش برخوردار است. الگوهای تدریس سنتی، که عمدتا بر رویکردهای یک سویه و معلم محور استوارند، در مواجهه با قابلیت های تکنولوژی های نوظهور که امکان شخصی سازی، تعامل عمیق و یادگیری غوطه ور را فراهم می کنند، نیاز به ارتقاء و بازنگری پیدا کرده اند. این مقاله مروری با هدف بررسی نقش محوری تکنولوژی های نوظهور در ارتقاء الگوهای تدریس در دوره ابتدایی انجام شده است. در این مقاله به جنبه های کاربردی این نقش محوری در ارتقاء الگوهای تدریس ابتدایی پرداخته می شود؛ از جمله چگونگی ارتقاء یادگیری شخصی سازی شده، تعامل و غوطه وری، همکاری و ارتباطات، تفکر سطح بالاتر، و ارزشیابی تکوینی با استفاده از این تکنولوژی ها. این بخش نشان می دهد که چگونه تکنولوژی های نوظهور می توانند به هسته اصلی الگوهای تدریس نوین تبدیل شده و فرآیندهای آموزشی را به طرز چشمگیری بهبود بخشند. در نهایت، با جمع بندی مباحث مطرح شده، چشم اندازی از آینده الگوهای تدریس در آموزش ابتدایی در سایه نقش محوری تکنولوژی های نوظهور ارائه می شود. این نقش، فراتر از صرف ابزار، به معنای توانمندسازی معلمان و دانش آموزان برای دستیابی به سطوح جدیدی از یادگیری و تعامل است.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، تکنولوژی های نوظهور ، الگوهای تدریس ، ارتقاء آموزشی ، نوآوری آموزشی