تاثیر آموزش هنر تعاملی (Interactive Art Education) بر پرورش خلاقیت دانش آموزان

در دنیای پیچیده و در حال تحول امروز، پرورش خلاقیت به عنوان یکی از مهارت های کلیدی قرن بیست ویکم، اهمیت روزافزونی یافته است. آموزش هنر، به ویژه در شکل تعاملی آن، می تواند بستری غنی برای توسعه ی تفکر خلاق، تخیل و بیان فردی دانش آموزان فراهم کند. مقاله حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش هنر تعاملی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان، به تحلیل تجربی رابطه میان مشارکت در فعالیت های هنری تعاملی و رشد قابلیت های خلاقانه در دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد.در این پژوهش، با استفاده از روش شبه تجربی و ابزارهای سنجش خلاقیت تورنس، گروهی از دانش آموزان در معرض برنامه ی آموزش هنر تعاملی قرار گرفتند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مشارکت فعال در فرآیندهای هنری شامل بازی های خلاق، نقاشی گروهی، داستان گویی تصویری و هنر دیجیتال تعاملی، تاثیر قابل توجهی در افزایش شاخص های خلاقیت مانند سیالی، انعطاف پذیری فکری و اصالت ایده ها دارد.همچنین، مشاهدات کیفی حاکی از افزایش اعتماد به نفس، انگیزش درونی، و تمایل بیشتر دانش آموزان به بیان احساسات و تجربیات از طریق زبان هنر بود. مقاله پیشنهاد می دهد که ادغام آموزش هنر تعاملی در برنامه ی درسی مدارس نه تنها به رشد خلاقیت، بلکه به توسعه ی سایر مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز کمک می کند.در نهایت، بر لزوم بازنگری در رویکردهای آموزشی سنتی و طراحی محیط های یادگیری الهام بخش و تعاملی برای حمایت از استعدادهای خلاق در سنین پایین تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزش هنر تعاملی ، خلاقیت ، دانش آموزان ابتدایی ، یادگیری مبتنی بر هنر ، نوآوری آموزشی ، مهارت های قرن ۲۱ ، هنر و آموزش