تاثیر فناوری های نوین بر تغییر سبک های تدریس

در دهه های اخیر، پیشرفت های چشمگیر در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب تغییرات بنیادین در شیوه های آموزش و یادگیری شده است. استفاده از فناوری های نوین، از جمله رایانه ها، اینترنت، هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، و پلتفرم های آموزش مجازی، باعث تحول در سبک های سنتی تدریس و حرکت به سوی روش های نوین، مشارکتی و یادگیرنده محور شده است. این مقاله به بررسی تاثیر فناوری های نوین بر تغییر سبک های تدریس پرداخته و نشان می دهد که چگونه ورود ابزارهای دیجیتال به محیط های آموزشی، نقش معلم را از انتقال دهنده صرف اطلاعات به تسهیل گر فرآیند یادگیری تغییر داده است.تحقیق حاضر به روش توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی انجام شده است. یافته ها نشان می دهند که بهره گیری از فناوری های نوین موجب افزایش تعامل میان معلم و دانش آموز، ارتقاء انگیزه یادگیری، تسهیل آموزش فردی سازی شده و افزایش کیفیت فرایند یاددهی–یادگیری می گردد. همچنین، فناوری به معلمان امکان می دهد تا با استفاده از داده ها و بازخورد آنی، روش های تدریس خود را بهینه سازی کرده و متناسب با نیازهای گوناگون یادگیرندگان عمل نمایند.با این حال، چالش هایی نیز در مسیر استفاده موثر از فناوری وجود دارد؛ از جمله کمبود زیرساخت های مناسب، ناآشنایی برخی معلمان با ابزارهای نوین، و نیاز به تغییر نگرش سنتی نسبت به آموزش. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای توسعه پایدار استفاده از فناوری در نظام آموزشی ارائه می کند که می تواند به بهبود سبک های تدریس و ارتقاء کیفیت آموزش در سطوح مختلف منجر شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: فناوری نوین ، سبک تدریس ، آموزش الکترونیکی ، یادگیرنده محوری ، تحول آموزشی ، معلم آینده نگر