نقش بازی های آموزشی در توسعه مهارت های اجتماعی و حل مسئله دانش آموزان: رویکرد ها ،چالش ها و فرصت ها

در عصر حاضر، توجه به مهارت های نرم مانند تعامل اجتماعی، همکاری و حل مسئله در کنار آموزش مفاهیم نظری، به یکی از اولویت های اساسی نظام های آموزشی تبدیل شده است. در این میان، بازی های آموزشی به عنوان یکی از ابزارهای نوین و موثر یادگیری، نقشی کلیدی در توسعه این مهارت ها ایفا می کنند. هدف این مقاله مروری، تحلیل و بررسی یافته های پژوهشی مرتبط با تاثیر بازی های آموزشی بر رشد مهارت های اجتماعی و توانمندی حل مسئله در دانش آموزان، با تمرکز بر رویکردها، چالش ها و فرصت های پیش رو است.مطالعه حاضر با استفاده از منابع علمی منتشرشده در دو دهه اخیر، نشان می دهد که بازی های آموزشی، به ویژه در قالب های گروهی، دیجیتال، و مبتنی بر نقش، توانایی چشمگیری در ارتقای مولفه هایی چون همدلی، مشارکت، مسئولیت پذیری، و تفکر انتقادی دارند. همچنین، این بازی ها دانش آموزان را در مواجهه با مسائل چالش برانگیز، به آزمون راه حل ها و تصمیم گیری منطقی سوق می دهند. با این حال، بهره گیری از بازی های آموزشی با موانعی چون کمبود زیرساخت فناورانه، فقدان آموزش تخصصی برای معلمان، نگرش منفی به مفهوم "بازی در آموزش"، و محدودیت های برنامه درسی مواجه است.از سوی دیگر، توسعه فناوری های دیجیتال، افزایش تمایل دانش آموزان به یادگیری تعاملی، و رشد پلتفرم های آموزش بازی محور، فرصت هایی نوین برای نهادینه سازی این رویکرد در آموزش فراهم کرده اند. مقاله حاضر، با مرور نظام مند ادبیات نظری و پژوهشی، بر اهمیت طراحی هدفمند و علمی بازی های آموزشی و ضرورت سیاست گذاری حمایتی برای استفاده بهینه از این ابزار تاکید دارد.این مرور می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، طراحان برنامه درسی، معلمان و پژوهشگران حوزه آموزش، چارچوبی علمی برای فهم بهتر کارکرد بازی های آموزشی در پرورش نسل های آینده فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، مهارت های اجتماعی ، حل مسئله ، یادگیری مشارکتی ، آموزش مبتنی بر بازی ، توسعه فردی دانش آموزان ، نوآوری آموزشی