ریسک آسیب یاتاقانهای متحرک یک موتور احتراق داخلی تحت تاثیر تغییر جهت دوران میل‎لنگ

آسیب کاویتاسیون و سایش از آسیب‎های موضعی رایج در پوستههای یاتاقان است. به دلیل ایجاد و فروپاشی فوری حبابهای کوچک گاز که باعث ایجاد پالس‎های فشار بالا می‎شود، سطح یاتاقان ممکن است به صورت موضعی آسیب ببیند. همچنین گاهی به دلیل نازک شدن بیش از حد لایه روغن در لقی یاتاقان و درگیر شدن زبریهای سطح، آسیب سایشی ممکن است اتفاق بیافتد. گاهی به دلیل تغییر کاربری یک موتور و یا تطبیق موتور با یک سامانه رانش خاص، تغییر جهت دوران میل‎لنگ چاره‎ناپذیر خواهد بود. در این مقاله، ریسک آسیب کاویتاسیون و سایش در یاتاقان‎های متحرک یک موتور احتراق داخلی تحت تاثیر تغییر جهت دورانی میل‎لنگ مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور محاسبه مشخصات روانکاری یاتاقان از روش روانکاری الاستو-هیدرودینامیک استفاده شده است تا اثر سفتی هوزینگ یاتاقان نیز در محاسبات در نظر گرفته شود. نتایج نشان می‎دهد تغییر جهت چرخش از حالت پادساعتگرد به ساعتگرد تاثیر معناداری بر وقوع سایش ندارد، و از لحاظ ریسک آسیب سایش در هر دو جهت دورانی شرایط یکسان خواهد بود. اما موقعیت سوراخ روغن عامل بسیار مهمی برای وقوع کاویتاسیون است، از اینرو در مواردی که معکوس نمودن جهت دوران میللنگ اجتنابناپذیر است، باید سوراخ روغن یاتاقان متحرک جابجا شود تا از آسیب کاویتاسیون جلوگیری بعمل آید. محل سوراخ روغن با تغییر جهت دورانی میل‎لنگ (به ساعتگرد) باید به صورت آینهای جابجا شود. یعنی به جای قراگیری در زاویه ۳۱۰ درجه، به زاویه ۵۰ درجه یاتاقان منتقل شود. در این صورت احتمال ایجاد خرابی ناشی از کاویتاسیون شبیه به حالت طراحی (یعنی دوران پادساعتگرد میللنگ) خواهد شد.

کلیدواژه ها:

یاتاقان متحرک ، تحلیل الاستو-هیدرودینامیک ، سایش ، کاویتاسیون ، میل&lrm ، لنگ و موتور احتراق داخلی