بررسی رابطه بین طراحی گرافیکی محیط مدرسه و سلامت روانی دانش آموزان

طراحی گرافیکی محیط مدرسه به عنوان بخشی از معماری آموزشی، تاثیر چشم گیری بر احساسات، رفتار و کارکرد روانی دانش آموزان دارد. محیط های آموزشی که از طراحی بصری مطلوب برخوردارند، می توانند محرک رشد شناختی، کاهش استرس، افزایش حس تعلق و بهبود تعاملات اجتماعی باشند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان عناصر گرافیکی به کاررفته در فضای مدرسه (از جمله رنگ آمیزی دیوارها، نقاشی های دیواری، تابلوهای اطلاع رسانی، نشانه های تصویری و نورپردازی) و سلامت روانی دانش آموزان انجام شده است. رویکرد پژوهش، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر یافته های نظری و تجربی در حوزه روان شناسی محیطی و طراحی آموزشی است. نتایج نشان می دهد که به کارگیری اصول گرافیک محیطی به صورت علمی و هدفمند در مدارس، نه تنها موجب افزایش جذابیت محیط آموزشی می شود، بلکه می تواند به صورت مستقیم بر کاهش اضطراب، تقویت تمرکز، افزایش انگیزه تحصیلی و رشد عزت نفس دانش آموزان تاثیرگذار باشد. بر این اساس، طراحی گرافیکی مناسب به عنوان راهبردی موثر در ارتقای سلامت روانی نسل آینده، ضرورتی انکارناپذیر در برنامه ریزی های آموزشی و فرهنگی مدارس محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی گرافیکی ، سلامت روان ، روان شناسی محیطی ، مدرسه ، رنگ آمیزی آموزشی ، فضای یادگیری ، هویت بصری ، دانش آموز ، انگیزش تحصیلی