تحول مدیریت بحران با فناوری های پیشرفته از پیش بینی تا پاسخگویی هوشمند

این پژوهش به بررسی نقش فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء (IoT)، و سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در تحول مدیریت بحران از مرحله پیش بینی تا پاسخگویی هوشمند می پردازد. هدف اصلی، تحلیل تطبیقی تجربیات چین در کاربرد این فناوری ها (مانند پیش بینی زلزله با دقت ۸۹.۵٪ و کاهش ۴۰٪ زمان هشدار با استفاده از شبکه های عصبی کانولوشنی، پایش بلادرنگ سیلاب با IoT، و همکاری جغرافیایی در GIS) و شناسایی چالش های ایران در این زمینه است. روش تحقیق بر پایه مطالعات موردی و تحلیل داده های ثانویه با رویکرد تطبیقی-تحلیلی شکل گرفته است. یافته ها نشان می دهند که این فناوری ها به بهبود سرعت و دقت تصمیم گیری، کاهش خسارات انسانی و اقتصادی، و تقویت تاب آوری جامعه کمک می کنند، اما در ایران، محدودیت هایی مانند پراکندگی داده ها، نقص در زیرساخت های ارتباطی، مقاومت سازمانی، و چالش های اخلاقی (مانند سوگیری الگوریتم ها و حریم خصوصی) وجود دارد. پژوهش پیشنهاداتی مانند توسعه پایگاه های داده ملی یکپارچه، آموزش نیروی متخصص، و طراحی پلتفرم های بومی سازگار با فرهنگ و جغرافیای ایران را برای غلبه بر این موانع ارائه می دهد. نتایج تاکید می کنند که موفقیت ادغام فناوری ها در مدیریت بحران، نیازمند تعادل بین نوآوری و استانداردهای اخلاقی، همکاری بین سازمانی، و سرمایه گذاری در زیرساخت های دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران هوشمند ، هوش مصنوعی ، اینترنت اشیاء ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، تاب آوری فناورانه