مطالعه کاربرد فناوریهای هوشمند در ایجاد فضای سبز در محیط شهری

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 78

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIHORMOZ02_074

تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

با توجه به افزایش آلودگی، افزایش دما، کمبود آب، و ایجاد جزایر حرارتی متعدد در شهرها، بسیاری از گیاهان کاشته شده غیربومی مانند کاج، کاهش رشد و خشک شدن را تجربه کرده اند. لذا، لزوم کاشت گیاهان بومی که نیاز آنها به آب، تنها با نزولات آسمانی در فضای سبز رفع می گردد، دیده می شود. ایجاد شهر هوشمند سبز با گیاهان بومی، نه تنها منجر به زیبایی چشم نواز بصری می گردد، بلکه در کاهش آلودگی، تعدیل دما و کاهش مصرف آب موثر خواهد بود. همچنین، زیبایی شهرها منجر به جذب گردشگران داخلی و خارجی بیشتری خواهد شد. بدین منظور بذر گیاهان مختلف در سالهای متعدد جمع آوری گردیده و اقدام به بررسی نحوه جوانه زنی آنها شد. یکی از گیاهانی که جوانه زنی آن به راحتی صورت پذیرفت متعلق به دو گونه از شبدر (Trifolium L.) بود. هر دو گونه شبدر T. repens L. و T. pratense L. (شبدر سفید و قرمز) جوانه زنی سریعی داشتند، و بسیار سریع رشد می کردند، اما از نظر نیاز به آب به منظور ادامه رشد مناسب کشت در نواحی جنوبی ایران نبودند و در مورد آنها کشت در نواحی مرطوب و پرباران توصیه می گردد. تجربه دیگر در زمینه رشد گونه های مختلف بادام (Amygdalus L.) که در حال بررسی می باشد، نشانگر احتمال بالای رشد و تکثیر این گونه ها در جهت ایجاد شهر سبز در جنوب ایران می باشد. موارد فوق نشانگر زمانبر بودن این مطالعات است، اما باید توجه نمود که فناوری پیشرفته و نوآوری در هوش مصنوعی می تواند منجر به تسریع احداث شهرهای سبز باشد. اگر این ابزار توان پیشبینی رشدی یک گیاه در تمام خرداقلیمها را داشته باشند، مرحله آزمایش و آزمون و خطا کاهش خواهد یافت و محققان، جوانه زنی بذر هر گونه ای را با شرایط دقیق از پیش تعیین شده به انجام خواهند رساند و مراحل کشت تسریع خواهد شد.

نویسندگان

آتنا اسلامی فاروجی

دانشکده علوم، دانشگاه شیراز