تاثیر هوش مصنوعی بر توسعه و پیشرفت بیوتکنولوژی: نویدبخش آینده ای

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 96

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AGRIHORMOZ02_060

تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

بهره گیری از فناوری های پیشرفته برای افزایش بهره وری محصولات کشاورزی، از اهداف محوری در به نژادی مدرن محسوب می شود. هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) به دلیل توانایی اش در تحلیل داده های بزرگ و تشخیص الگوها شهرت دارد و در حال ایجاد انقلابی در حوزه های علمی متعدد از جمله به نژادی و بیوتکنولوژی است. هوش مصنوعی در حال حاضر به طور گسترده در بیوتکنولوژی برای حل مسائل مختلفی همچون کشف داروها و فارماکولوژی، ژنومیکس عملکردی و ساختاری، پروتئومیکس، ویرایش ژن و شناسایی منابع ژرم پلاسم استفاده می شود. استفاده از بیوتکنولوژی دقیق مبتنی بر هوش مصنوعی، می تواند کارایی برنامه های اصلاحی را افزایش داده و باعث بهینه سازی سیستم های زراعی در سطح پایه شود و مقادیر زیادی از داده ها را که برای ذهن انسان غیرقابل تصور است، مدیریت می کند. علم داده (Data Science) و پیش بینی های تحلیلی همراه با آشکارسازی عملکرد و تحمل گیاهان توسعه ارقام زراعی متناسب با محیط های پیش بینی شده آینده را ممکن می سازد. علاوه بر این، ابزارهای هوش مصنوعی باعث بهبود ویژگی های زراعی با افزایش دقت سیستم های ویرایش ژن و پیش بینی اثرات بالقوه واریانت های ژنی بر فنوتیپ های گیاهی می شوند. در روش های به نژادی فعلی، ارتباط دادن ژنوتیپ به فنوتیپ یک چالش بزرگ است و مانع از کاربرد بهینه فنوتیپ برداری میدانی با توان عملیاتی بالا می شود که با کاربرد هوش مصنوعی میسر می شود. در این بررسی به پتانسیل گسترده ابزارهای هوش مصنوعی در جنبه های مختلف بیوتکنولوژی، برای تسهیل اصلاح نباتات الگوریتم های هوش مصنوعی به طور بالقوه می توانند برای رسیدگی به تحقیقات ژنومی مقایسه ای یا انتقال اطلاعات از یک گیاه مدل به یک محصول مورد نظر استفاده شوند. بررسی پیشرفت ها و محدودیت ها در زمینه هوش مصنوعی و بیوتکنولوژی نوین می تواند به کشاورزی پایدار برای رشد محصول مقاوم و کارایی منابع برای یک زنجیره تامین غذایی قابل پیش بینی تر کمک کنند.

نویسندگان

خدیجه عباس زاده

گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان