بررسی پتانسیل آللوپاتیک شیرابه گیاه استبرق (Calotropis procera) در کنترل علف هرز ترشک (Rumex acetosella)

گیاهان بیگانه (علف های هرز) با رقابت با گونه های بومی و اختلال در اکوسیستم ها، تهدیدی جدی برای تنوع زیستی محسوب می شوند. این گیاهان با ویژگی هایی چون رشد سریع، تولید مثل بالا و تحمل شرایط محیطی مختلف، برتری رقابتی دارند و با ترشح مواد شیمیایی (آللوپاتی) رشد گیاهان بومی را مهار می کنند. علف هرز ترشک (Rumex acetosella) یکی از بدترین علف های هرز جهان است که محصولات زیادی را آلوده می کند. از طرفی، گیاهان دارویی مانند استبرق (Calotropis procera) به دلیل خواص درمانی شان ارزشمندند و مطالعه و کشت آنها برای تولید انبوه ضروری است. با توجه به اثرات منفی سموم شیمیایی، استفاده از ترکیبات گیاهی برای کنترل آفات مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، اثر شیرابه گیاه استبرق بر جوانهزنی بذر علف هرز ترشک بررسی شد. نتایج نشان داد که شیرابه استبرق با غلظت ۲۵ درصد به طور معنی داری درصد نهایی جوانهزنی و میانگین درصد جوانه زنی روزانه بذر علف هرز ترشک را کاهش می دهد. این یافته ها نشان می دهد که شیرابه استبرق می تواند به عنوان یک عامل کنترلکننده علف هرز ترشک و جایگزینی برای سموم شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استبرق ، آللوپاتی ، کنترل بیولوژیک ، گیاهان مهاجم