روششناسی آموزش قرآن در سیره نبوی با تکیه بر آیات «الکتاب و الحکمه»

قرآن کریم در طول ۲۳ سال و به صورت تدریجی بر لب پیامبر اکرم نازل شده است. آیات قرآن خداوند متعالین تعلیم قرآن را به مثابه یک ماموریت مهم و مبنایی بر عهد پیامبر اعظم نهاده و او نیز به مثابه اسوه حسنه مجتمع انسانین این امر خطیر را به مه نحو احسن به مه انجام رسانده است. از این رو شان معلمی حکمت آمیز و حکمت آموز پیامبر اکرم و جزئیات شیوه صحیح آموزش قرآن در سیره تعلیمی او درخور تدقیق و تحقیق کامل است؛ به ویژه آنکه خداوند بر اعطای حکمت کامل به پیامبر اکرم و مقرون بودن «تعلیم کتاب» او با «حکمت» تاکید می ورزد. از سوی دیگر دستیابی به حقیقت آیات و معارف قرآنی در گروی تعلیم صحیح آن اسمتن چنانکه در جوامع امروزن عدم اهتمام یا داشتن درک نادرست از این امرن موجب اولویت بخشی به مسائلی نظیر حفظ متن قرآن و به حاشیه رانده شدن تدبر در آیات گردیده و کاهش اشتیاق یادگیری و جاری نشدن معارف قرآنی در میان مردم و جوامع ران به دنبال داشته است. این در حالی است که در جوامع اسلامی شاهد مشکلات و نیازهمایی هستیم که راه حل های لازم و درخور آن ها را در خود دارد. نظر به این امر مهم، این نوشتار به مرور تمام به تکیه بر روش تحلیلی-توصیفی ضمن بررسی آیات حاوی «الکتاب و الحکمه» به بازخوانی شیوه تعلیم و تحفظ قرآن در مکتب پیامبر پرداخته و راه دستیابی به حقیقت آیات و سرچشمه حکمت الهی را تبیین کند. بررسی های صورت گرفته بر روی آیات «الکتاب و الحکمه» و سیره نبوی نشان می دهند که امر آموزش قرآن در این مکتب مبتنی بر تلاوت و اراء آیات و به دنبال آن تزکیمه افراد در سایه همزیستی همدلانه آن اسوه حسنه و درآوردن امت امتی به مراحل مرتقی زیستی موده است تا آیات قرآن به صورتی موثر و فعال در مسامع مردم و سپس لموب ایشان جامعه گردد و

کلیدواژه ها:

آموزش قرآن ، سیره نبوی ، آیات الکتاب و الحکمه ، تعلیم و تحفظ قرآن ، حکمت الهی