تربیت و آموزش عالی از منظر سیره نبوی

نخستین مبانی تربیت اخلاقی در سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) در همه تبدیگی دین و اخلاق است. مبانی دوم صالح بودن عمل و انگیزه عامل است، بدین معنا که در سیره پیامبر (ص) رفتار پسندیده اهل بیت (ع) معیار ارزشمندی رفتار اخلاقی آن است که اولا رفتار مذکور رفتاری پسندیده (حسن فعلی) باشد. ثانیا آن رفتار با انگیزه پیروی از دستورهای خداوند متعال (حسن فاعلی) انجام دهد. اصل به دست آمده از این مبنا اصل تهذیب ظاهر و باطن است. این اصل معنایی که سیره ظاهری پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از رفتارهای ناشایست و باطنی از انگیزه های ناسالم بپیراید. تربیت اخلاقی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از نوعی جامعیت برخوردار بودند که به طور معمول مکتب های تربیتی آن را نداشتند؛ بدین معنا که در سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) روش هایی که به محیط اجتماعی و روش هایی که به پرورش عادت ها و رفتارهای مطلوب اخلاقی می دهد. در سیره پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) چهار روش در تربیت اخلاقی استفاده شده است: ۱-روش های زمینه سازی، ۲-روش های پرورش آگاهی و بصیرت اخلاقی، ۳-روش های پرورش گرایش و عادت های اخلاقی، ۴-روش های اصلاح رذایل.

کلیدواژه ها:

نبوی ، آموزش ، سیره ، عالی