بایسته های فرزندپروری ایرانی- اسلامی از منظر سیره نبوی(ص)

فرزندپروری مجموعه روش هایی را در بر می گیرد که والدین برای رشد و پرورش کودک خود، آن را به کار می برند. به عبارت دیگر فرآیند پرورش فرزند با آگاهی بشناسی ابعاد سلامت، رشد جسمی، شخصیتی، ذهنی، هیجانی، عاطفی، اجتماعی فرزند با توجه به سبک های گوناگون رشد، سبک های مختلف زندگی است. فرزندپروری می تواند بخش مهمی از سلامت روان افراد را شکل دهد بنابراین جمع شتاوری از آدم ها را می بینیم که بایستگی های اجتماعی، رفتاری و سبک تفکر متفاوت در زندگی عمل می کنند. والدین با به کارگیری روش های متفاوت، در فراینداد تربیت، مواجهه اجتماعی، طرز تفکر و ارتباطات، به طور کلی تربیت را شکل می دهند. از آنجایی که والدین سلام خانواده های سالم و فرزندان سالم را شکل می دهند. والدین به طور مستقیم در پرورش کودک و ویژگی های شخصیتی وی نقش دارند. پرورش و یادگیری صحیح تربیت کودک اهمیت ویژه ای پیدا می کند. هدف از این پژوهش بررسی بایسته های فرزندپروری ایرانی- اسلامی از منظر سیره نبوی(ص) است. با توجه به اهداف پژوهش، سعی شده است با نگاهی تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی زمینه های اصلی فرزندپروری در ایران اسلامی بپردازد. این پژوهش نشان می دهد که تربیت کودک به مثابه بستری است که باید از فرهنگ و تاریخ و زبان اسلام و ایران محصول شکل گیرد. بایسته های فرزندپروری مهاجرتی است که باید آن را پیش از فرزندآوری شکل دهیم. اگر تربیت و پرورش فرزند با روابط والد و کودکی خود را بدرستی شکل دهد، پیامدهای ناشی از اختلاف پدند و تحت تاثیر سبک های غلط اجرا خواهد شد. در سنین بزرگسالی با مشکلات حاد رفتاری، عاطفی مواجه می شوند. از منظر سیره نبوی داشتن فرزند و پی گذاشتن نسل

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، ایرانی- اسلامی ، سیره نبوی ، تربیت کودک ، والدین