ملاحظات زیست محیطی پیامبر اعظم (ص)

یکی از شاخصه ها و عناصر بنیادین در ایران، موضوع نبوت، پیشوانی است در حرکت بشریت به سوی کمال شناخت راه و معادشناخت، راهنما کمتر از راه زیست، چراکه بین مایه شناخت طی طریق مسئولیت به شناخت راه و تبعیت نظری و عملی از اوست. راهنمای دین اسلام نوعی شناخت یکی از اصول بنیادین دین به شمار می آید و در کنار دو اصل توحید و معاد قرار می گیرد. فهم صحیح از نبی و نبوت به خداوند متعال شامل توجه به حقیقت توحید و تقرب به خداوند متعال است. در قرآن کریم رمز جلب محبت الهی و قرارگرفتن در مسیر عبودیت، نبی معرفی شده است. پیامبر یکی از شاخص های خداپرستی و خدایی شدگان در مسیر بندگی پیامبر اکرم و کاریسته سیره نظری و عملی اوست و بر این اساس است که خداوند متعال شمس معرفی می نماید. به عنوان اسوه حسنه، همگان را به شناخت و تبعیت از او فراخوانده است. آنجا که در سایه او همواره پیام معانی مثبت و ایجابی به چشم می خورد در جایی به کار می رود که رهنمود نوید دارای صلاحیت است. در سراسر رسالی، در سیره پیام آنچه بیانگر آن است که در طبیعت وجود دارد شامل حیوانات (درختان) و ... می تواند شخصیت اخلاقی پیامبر را می توان در نوع تعامل با او مشاهده نمود. محیط زیست شامل حیات و طبیعت است که پیامبر با موجود زنده و پاسدار رفتار می کند. یکی از این تعامل لطیف و محبت آمیز را باید در برخورد بنیادین اسلام به محیط زیستی و معطوفات الهی دنبال نمود که نه تنها جانداران، بلکه آسمان های هفتگانه و زمین و هر چیزی را آنگاه که خداوند متعال معرفی می کند. از این رو تخریب محیط زیست طبیعی یعنی تخریب شکوه پروردگار متعال و شکست انسان در ارتکاب نوعی جنایت بهتر و آرام تر برای انسان ها است که یکی از چالش های جدی جهان معاصر است.

کلیدواژه ها:

اسوه حسنه ، پیامبر اعظم (ص) ، محیط زیست