مقایسه عدالت در اندیشه نبوی (ص) با عدالت در تفکر راز

حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام دارای والاترین جایگاه در اندیشه و فلسفه و الهیات اسلامی است. جایگاهی مهم در رویکرد اندیشه به عدالت و رابطه عدالت و سیاست را به نمودی واقعی از سیر اندیشه اسلامی می سازد. عدالت در سده های نخستین تاریخ اسلام به تبدیل می سازد. در زمینه های لبرالی با تاکید بر جایگاه عدالت در ساختارهای اجتماعی و سیاسی همراه با قرائت های مکرر در تاریخ معاصر جهان بازترین اندیشه در حوزه فلسفه اخلاق و سیاست برشمرده می شود که نسته های کارآمد از عدالت لبرالی را مرتفع نموده است. طبیعت و سنجش این دو نگاه به موضوع عدالت و اجتماع و سیاست، انسان را به دریافت درستی از تفاوت ها و شاخص های عدالت می رساند. با عدالت در تفکر لبرالی همچون راز یک قرارداد وظیفه گرایی و نخست گرایی نبوی (ص) است و اصول عدالت خود را از طرق یک قرارداد در نخستین وضعیت می آورد که پشت پرده چهل دارد و نقش قرارداد عدالت از جایگاه خود در جامعه با تاکید هسته. در اندیشه پیامبر (ص) اصول عدالت از وحی الهی آمده است. اصول عدالت به صورت رسمی برای تحقق عدالت می تواند به وسیله اصل عدالت (ص) پیگیری شود. در این دیدگاه عدالت به عنوان یک اصل برای برخورداری از ساختار اجتماعی محسوب می گردد. در ساختار و مکانیک حکومتی که اصل مادی بر آن حاکم است، عدالت مطلق بر ساختار اسلامی حاکم می شود. عدالت در تفکر راز برای بنیان ساختار اجتماعی است که در هر گونه جامه داری از آموزه های جامع دور باشد. عدالت در تفکر راز همه آموزه ها پیرامون اصول عدالت اجتماعی جمع گردند و اگر آموزش جامع و فراگیری با اصول عدالت راژی هماهنگ باشند کار گذاشته می شود.

کلیدواژه ها:

عدالت ، اندیشه نبوی ، تفکر راز ، اصول عدالت ، ساختار اجتماعی