تحلیل اثربخشی آموزش ترکیبی (حضوری–مجازی) بر عملکرد تحصیلی و خودپنداره ی دانش آموزان

پیشرفت های فناورانه در دهه های اخیر، زمینه ساز شکل گیری الگوهای جدید آموزشی از جمله آموزش ترکیبی (Blended Learning) شده اند؛ الگویی که تلفیقی از آموزش حضوری و مجازی است و تلاش می کند از مزایای هر دو روش بهره مند شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ترکیبی بر عملکرد تحصیلی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شده است. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه نهم یکی از مدارس شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بوده است. گروه آزمایش به مدت هشت هفته با رویکرد ترکیبی آموزش دیدند، در حالی که گروه کنترل فقط آموزش حضوری دریافت کرد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ترکیبی به طور معناداری موجب افزایش عملکرد تحصیلی و ارتقاء خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان گروه آزمایش شده است. یافته ها حاکی از آن است که بهره گیری صحیح و هدفمند از آموزش ترکیبی می تواند نقش مهمی در ارتقاء یادگیری و باورهای تحصیلی دانش آموزان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، آموزش مجازی ، عملکرد تحصیلی ، خودپنداره تحصیلی ، یادگیری نوین ، دانش آموزان متوسطه