مطالعه تطبیقی سیستم های آموزشی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه

این مطالعه با هدف بررسی تطبیقی سیستم های آموزشی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در زمینه پرورش مهارت های خلاقیت انجام شده است. پرورش خلاقیت به عنوان یکی از مهارت های کلیدی قرن بیست ویکم، نقش اساسی در توسعه فردی و اجتماعی افراد ایفا می کند. در کشورهای توسعه یافته، سیستم های آموزشی مبتنی بر روش های نوآورانه، محیط های یادگیری خلاقانه و برنامه های درسی پویا طراحی شده اند. این کشورها با بهره گیری از فناوری های نوین، آموزش مبتنی بر پروژه، و تاکید بر یادگیری مشارکتی، بستری مناسب برای رشد خلاقیت فراهم کرده اند. در مقابل، در کشورهای در حال توسعه، موانعی نظیر کمبود منابع، زیرساخت های ناکارآمد، و تاکید بر روش های سنتی آموزش، پرورش خلاقیت را با چالش مواجه کرده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که کشورهای توسعه یافته، به دلیل سرمایه گذاری های کلان در حوزه آموزش و تاکید بر ارزش های فرهنگی مرتبط با خلاقیت، موفقیت بیشتری در پرورش این مهارت داشته اند. در حالی که کشورهای در حال توسعه می توانند با بهبود سیاست های آموزشی، تقویت زیرساخت ها، و گسترش روش های نوین یادگیری، پیشرفت های قابل توجهی در این زمینه داشته باشند. این مطالعه بر اهمیت انتقال تجربیات موفق از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه تاکید می کند و پیشنهاداتی عملی برای اصلاحات سیستم آموزشی ارائه می دهد.واژگان کلیدی: آموزش تطبیقی، خلاقیت، روش های نوین آموزشی، سیستم های آموزشی، فناوری آموزشی، کشورهای توسعه یافته، کشورهای در حال توسعه