تعلیم و تربیت اخلاقی و ترویج ارزشها در نظام آموزشی

تعلیم و تربیت اخلاقی و ارزشی به آنچه که مدارس و دیگر نهادهای آموزشی برای کمک به افراد جهت تفکر پیرامون مسائل مربوط به درست و نادرست امور و در پی آن تمایل به سمت خوببودن اجتماعی و نیز کمک به آنها جهت رفتار به روش و منش اخلاقی و ارزشی انجام میدهند، اطلاق میشود. آنچه که در مدرسه به طور آگاهانه انجام میگیرد (جهت تربیت اخلاقی و ارزشی) به یادگیریهای برنامهریزیشده و هدفمند و عاملانه در برنامههای درسی اشاره دارد. این فعالیت آگاهانه به برنامه درسی - که خود موضوع درسی، محتوا و مهارتهای خاص و نگرشهای از قبل تعیین شده را شامل میشود - مربوط است. اما آنچه که مدرسه به طور ناخودآگاه انجام میدهد، چیزهایی است که در یک روش پیشبینینشده رخ میدهند. در این روش پیشبینینشده، یادگیریهایی که در مدرسه صورت میگیرد، برنامهریزی نشدهاند و به گونهای میتوان آن را به عنوان برنامه درسی پنهان (HiddenCurriculum) مطرح نمود. به هر حال، تلاش دانشآموزان برای فهم و درک اینکه چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است، به شدت تحت تاثیر جنبههای برنامهریزینشده و جنبههای آشکار و پنهان کار مدارس قرار میگیرد در مدارس، آموزش ارزش ها در لابه لای دروس گوناگون صورت می گیرد و کارایی تعلیم ارزش ها در هر درس، به میزان درک معلم از اهداف موردنظر در آن درس بستگی دارد. معلم با شناخت امکانات، به تجهیز محیط آموزشی می پردازد و با شناخت علایق و توانایی شاگردان، آنان را در جهت صحیح یادگیری هدایت می کند؛ چراکه موفقیت در مدارس مستلزم آن است که معلمان عقاید دیگران را بپذیرند. این مقاله با رویکرد تحلیلی و بررسی اسنادی، به دنبال این است که نقش نظام تربیتی در تعلیم و تربیت ارزش ها را با توجه به نقش معلم، دانش آموز، همسالان، فضای مدرسه و تاثیر متقابل نظام تربیتی و ارزشی به اجمال بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزش ارزش ها ، مدارس ، محیط ، نظام های آموزشی ، تدریس ، معلم ، امکانات ، توانایی