اثربخشی درمان گروهی هیجان محور (EFT) بر تاب آوری و کاهش دلزدگی زناشویی و احساس گناه در والدین دارای فرزند ناتوانی ذهنی شهرستان ایذه

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی درمان گروهی هیجان محور (EFT) بر تاب آوری و کاهش دلزدگی زناشویی و احساس گناه در والدین دارای فرزند ناتوانی ذهنی شهرستان ایذه سال بود. طرح پژوهش حاضر، یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و آزمون پیگیری یک ماهه با گروه گواه است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه والدین دارای کودک با ناتوانی ذهنی در مدارس استثنایی ویژه کودکان ناتوان ذهنی بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر که به روش نمونه گیری هدفمند از جامعه یاد شده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تاب آوری موبرای (۲۰۱۲)، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) و پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز (۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲) است. نتایج نشان داد آموزش درمان گروهی هیجان محور (EFT) باعث بهبود مهارت های تاب آوری (۴/۳۱۹ =F)، کاهش دلزدگی زناشویی (۹۹/۹۳ =F) و احساس گناه (۹۹/۲۱۶ =F)، در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. همچنین اثر آموزش درمان گروهی هیجان محور (EFT) باعث بالا رفتن مهارت های تاب آوری کاهش دلزدگی زناشویی و احساس گناه، در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پیگیری ۵/۱ ماهه تداوم داشته است.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: درمان گروهی هیجان محور (EFT) ، تاب آوری ، دلزدگی زناشویی ، احساس گناه ، ناتوانی ذهنی