مدل سازی پویای جامع منابع آب تحت سناریو های زیست محیطی-اقتصادی در منطقه سیستان

منابع آب در دسترس بشر در نقاط گوناگون جهان به طور گسترده مورد بهره برداری بی رویه قرارگرفته و رشد روز افزون جمعیت، تغییر پذیری آب وهوا و نیاز به مواد غذایی فراوان بر این منبع حیاتی فشار های زیادی وارد کرده است. به نحوی که در حال حاضر کمبود آب یکی از چالش های عمده در اکثر کشور ها به شمار می رود. پژوهش حاضر در منطقه سیستان به بررسی مدل سازی اقتصادی جامع منابع آب تحت سناریو های زیست محیطی دریک افق ۳۱ ساله (۱۴۱۵-۱۳۸۵) با استفاده از روش پویایی سیستم و نرم افزار (DSS Vensim)پرداخته است. نتایج پژوهش نشان داد، میزان تقاضا در بخش کشاورزی در سال ۱۴۱۵ از ۱۶۰۳۳ به ۲۰۴۱۲ میلیون متر مکعب می رسد و بیش ترین مقدار تقاضا مربوط به بخش شرب و کشاورزی می باشد. افزایش راندمان آبیاری در کاهش تقاضای آب بخش کشاورزی و کاهش کمبود آب موثر است. اجرای سناریو ی توسعه سطح زیرکشت در افق ۱۴۱۵ عرضه محصولات کشاورزی به میزان ۱۵۹۶ تن در سال ۱۴۱۵ افزایش یافته است. تقاضای آب در بخش کشاورزی در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۱۵ به میزان ۱۶۰۳۳ و ۷۴۶۵ میلیون مترمکعب کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

سناریو های زیست محیطی- اقتصادی ، مدل سازی پویا ، منابع آب ، منطقه سیستان