مقایسه تاثیر تمرینات ثبات مرکزی در صفحات فرونتال و سجیتال بر برخی متغیرهای بیومکانیکی در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات ثبات مرکزی در صفحات فرونتال و سجیتال همراه با تراکشن درمانی بر زاویه کب ، زاویه چرخش تنه ، دامنه حرکتی در افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک می پردازد.روش: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری آن را بزرگسالان مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک با دامنه سنی ۱۵ تا ۲۵سال شهر اصفهان دارای ناهنجاری ایدیوپاتیک تک قوسی با زاویه ۱۰ تا ۴۰ درجه تشکیل دادند. آزمودنیها به صورت تصادفی به ۳ گروه (تمرینات کشش، ثبات مرکزی در صفحه سجیتال و ثبات مرکزی در صفحه فرونتال) تقسیم شدند. یافته ها: نتایج نشان داد تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به کاهش معنادار زلویه کاب در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک شد و بین دو مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد. تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به تغییر معناداری در دامنه حرکتی در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک نشد. تراکشن درمانی همراه با تمرینات ثبات مرکزی صفحات فرونتال و سجیتال منجر به افزایش معنادار زاویه چرخش تنه در افراد دارای اسکولیوز ایدیوپاتیک شد و بین دو مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه ترکیب تمرینات تراکشن و ثبات مرکزی می تواند بر چرخش کمر تاثیر مثبت داشته باشد، اما نیاز به بهینه سازی پروتکل های درمانی و در نظر گرفتن عوامل فردی نیز وجود دارد. تحقیقات بیشتر با دوره های درمانی طولانی تر و روش های ارزیابی دقیق تر می تواند به درک تاثیر این مداخلات کمک کند.

کلیدواژه ها:

تمرینات ثبات مرکزی ، صفحات فرونتال و سجیتال ، متغیرهای بیومکانیکی ، اسکولیوز ایدیوپاتیک