رابطه الگوی تدریس و فرهنگ با توجه به مفهوم سازنده گرایی اجتماعی

تعریف فرهنگ واژه سختی است، اما بیشتر محققان فرهنگ را محیطی تعریف می کنند که در آن افراد زبان، عادات، مذهب، غذا، هنر و موسیقی یکسان دارند. اصطلاح «فرهنگ» همچنین می تواند به معنای «انگیزه ها، ارزش ها، باورها، هویت ها، و تفاسیر یا معانی مشترک رویدادهای مهمی باشد که از تجربیات مشترک اعضای گروه ها که در نسل ها منتقل می شود. در هر فرهنگی، هر فردی روش خاص خود را برای یادگیری و کسب اطلاعات جدید دارد. محققان آن را «سبک یادگیری» می نامند. با قرن بیست و یکم؛ معلمان کلاس های خود را مملو از دانش آموزانی می دانند که از سراسر جهان با ملیت های مختلف و البته با پیشینه ها و فرهنگ های مختلف آمده اند. به منظور تسهیل فرآیند تدریس برای معلم و دانش آموزان؛ برای معلمان مهم است که بدانند دانش آموزانشان چه نوع یادگیرنده ای هستند و از چه سبک و الگوی تدریس استفاده خواهد کرد. این مقاله در مورد مطالعه ای صحبت می کند که برای کشف اینکه آیا رابطه ای بین رابطه الگوی تدریس و فرهنگ با توجه به مفهوم سازنده گرایی اجتماعی آنها وجود دارد یا خیر، صحبت می کند. هدف از این مطالعه کمک به معلمان برای یافتن ایده های اساسی در مورد سبک های یادگیری دانش آموزان در صورت وجود ارتباط بین فرهنگ ها و سبک های یادگیری و الگوهای تدریس است.

کلیدواژه ها:

الگوی تدریس ، فرهنگ ، سازنده گرایی اجتماعی ، معلمان