طراحی و تولید آپتامرعلیه کلرا توکسین با استفاده از تکنیک سلکس
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NCMBJ-15-57_004
تاریخ نمایه سازی: 16 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: اسهال، دومین عامل مرگ و میر در جهان محسوب می شود. مهمترین عامل ایجاد این بیماری کلرا توکسین می باشد که توسط باکتری با همین نام (ویبریو کلرا) تولید می شود. تشخیص سریع در مراحل اولیه بیماری، می تواند از مرگ و میر ناشی از آن جلوگیری کند. روش های تشخیصی بسیاری در این زمینه وجود دارد ولی این روش ها یا زمانبر بوده یا ارزش تشخیصی کمی دارند. آپتامرها، نوکلئوتیدهای تک رشته ای هستند که برای شناسایی طیف وسیعی از مولکول ها و بیومولکول ها استفاده می شوند. هدف از تحقیق حاضر، جداسازی آپتامری مناسب جهت تشخیص کلرا توکسین و استفاده از آن در کیت های تشخیصی سریع می باشد.
مواد و روش ها: در این تحقیق، جداسازی آپتامر علیه کلرا توکسین صورت گرفت. ابتدا از تکنیک PCR نامتقارن برای تولید آپتامرها استفاده شد و سپس با استفاده از تکنیک SELEX(۱۱ دور)، جداسازی آپتامرهای اختصاصی انجام شد. در مراحل انجام کار، با کمک تکنیک الازا ( ELASA) جداسازی آپتامر مناسب انجام شد.
یافته ها: آپتامرهای مناسب علیه کلرا توکسین جداسازی و توالی یابی شدند. از بین آپتامرهای جداشده یکی به عنوان آپتامر منتخب مورد بررسی قرار گرفت. این آپتامر، بیشترین تمایل به کلرا توکسین وکمترین تمایل را به پروتئین های مشابه نشان داد. این بررسی با کمک الازا انجام شد ومیزان جذب برای کلرا توکسین ۸/۱ به دست آمد. همچنین بررسی های بیوانفورماتیکی پایداری آپتامر را نشان دادند.
نتیجه گیری: آپتامر انتخاب شده دارای برهمکنش مناسب با کلرا توکسین بوده و به طور اختصاصی با میل ترکیبی بالا به مولکول هدف (کلرا توکسین) متصل می شود. با بکارگیری آپتامر به دست آمده در کیت های تشخیصی، می توان رقت های کم توکسین را در نمونه های مورد ارزیابی شناسایی و اقدام موثر و سریع انجام داد.
کلیدواژه ها:
Cholera toxin B ، aptamer ، Pr-SELEX ، Asymmetric PCR ، ELASA. ، آپتامر ، پروتئین سلکس ، زیر واحد B ویبریوکلرا توکسین ، PCR نامتقارن ، الازا.
نویسندگان
محبوبه حسنی فرد
Department of Molecular Genetics, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
غلامرضا اولاد
Applied Biotechnology Research Center, Systems Biology and Poisonings Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
جعفر امانی
Applied Biotechnology Research Center, Systems Biology and Poisonings Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :