تبیین استراتژی توسعه انرژی تجدیدپذیر مبتنی بر زیست توده های جنگل داری به منظور کاهش مصرف انرژی در ساختمان (مطالعه موردی: شهر لاهیجان)

زمینه و هدف: امروزه به دلیل عدم توجه کافی به منابع انرژی تجدید ناپذیر، بخش زیادی از این منابع در ساختمان ها به هدر می رود که این امر علاوه بر نابودی آن ها، موجب آلوده نمودن هوای شهری و روستایی کشور می شود. هدف اصلی این تحقیق، "توسعه استراتژی های بهره برداری از انرژی تجدیدپذیر مبتنی بر زیست توده های جنگلداری به منظور کاهش مصرف انرژی در ساختمان های شهر لاهیجان" است.

روش بررسی: این تحقیق از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و به روش کیفی-کمی می باشد که در شهر لاهیجان انجام گرفته است. برای تحلیل داده از تکنیک SWOT وANP استفاده شد

یافته ها: یافته ها نشان داد که فقدان سیاست های کارآمد در استفاده بهینه از ضایعات جنگلی و کشاورزی، موجب کاهش تمایل جامعه به استفاده از انرژی تجدیدپذیر در منطقه معتدل و مرطوب ایران، به ویژه شهر لاهیجان، شده است. با این حال، با تغییر رویکرد دولت ها در این زمینه، می توان شاهد رشد تصاعدی استفاده از این نوع انرژی در بلندمدت بود.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به هزینه اندک استفاده از زیست توده ها، می توان در مدت زمان کوتاهی، سرعت بهره برداری از این انرژی را در بین مردم مناطق خزری افزایش داد. این امر می تواند منجر به کاهش مصرف انرژی های فسیلی و کاهش هزینه های عمومی خانوارها شود که خود عامل تشویقی برای استفاده بیشتر از انرژی های تجدیدپذیر و حفظ منابع طبیعی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

زیست توده ، انرژی تجدیدپذیر ، ساختمان ، بهینه سازی ، شهر لاهیجان.