بررسی تاثیر بهینه سازی منابع در مدیریت پروژه های چابک

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بهینه سازی منابع بر عملکرد پروژه های چابک و ارتباط آن با رضایت کارکنان و کیفیت محصول در سازمان ها انجام شد. برای تحقق این هدف، از یک روش پژوهشی توصیفی-همبستگی استفاده شد و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان بانک های شهرستان رامهرمز بود که ۳۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور سنجش پایایی ابزار پژوهش، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که نتایج نشان داد تمامی متغیرهای پژوهش دارای پایایی مطلوبی هستند. سپس، به منظور بررسی روابط میان متغیرها، از مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل عاملی تاییدی (CFA) بهره برداری شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که بهینه سازی منابع تاثیر معناداری بر عملکرد پروژه های چابک دارد و رضایت کارکنان به عنوان یک متغیر واسطه ای، بر کیفیت محصول تاثیرگذار است. همچنین، شاخص های برازش مدل نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است و تمامی مسیرهای پیشنهادی معنادار هستند. نتایج این پژوهش می تواند به مدیران پروژه های چابک کمک کند تا با بهینه سازی منابع، عملکرد پروژه ها را بهبود بخشیده و کیفیت محصول و رضایت کارکنان را افزایش دهند. در نهایت، پژوهش حاضر تاکید دارد که بهینه سازی منابع، به ویژه در پروژه های چابک، باید به عنوان یک رویکرد استراتژیک در نظر گرفته شود تا به بهبود فرآیندهای پروژه و افزایش بهره وری در سازمان ها منجر شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی منابع ، عملکرد پروژه های چابک ، رضایت کارکنان ، کیفیت محصول