مدیریت ریسک در پروژه های چابک با استفاده از تکنیک های بهینه سازی

پژوهش حاضر به شناسایی، اولویت بندی و کاهش ریسک ها در پروژه های چابک با استفاده از تکنیک های بهینه سازی پرداخته است. این تحقیق به صورت ترکیبی (کیفی – کمی) انجام شده است. در مرحله اول، با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۲ نفر از مدیران پروژه، کارشناسان فنی و تحلیلگران ریسک که تجربه فعالیت در پروژه های چابک در حوزه فناوری اطلاعات را داشتند، ریسک های کلیدی شناسایی شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری صورت گرفت و مجموعه ای از مهم ترین ریسک ها استخراج گردید. در گام بعدی، برای اولویت بندی ریسک ها از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) استفاده شد. معیارهای ارزیابی شامل احتمال وقوع، شدت تاثیر و قابلیت کشف ریسک ها بودند که نظرات خبرگان از طریق پرسشنامه های مقایسات زوجی فازی جمع آوری گردید. نتایج تحلیل ها نشان داد که «تغییر مکرر نیازمندی های مشتری» به عنوان مهم ترین ریسک شناخته شده است. پس از آن، «کمبود تخصص فنی در تیم توسعه» و «نبود مستندسازی مناسب» در رتبه های دوم و سوم قرار دارند. این پژوهش نشان می دهد که استفاده از روش های تحلیل فازی به ویژه در اولویت بندی ریسک ها در پروژه های چابک، می تواند به مدیران پروژه کمک کند تا ریسک های اصلی را شناسایی کرده و تدابیر مناسبی برای کاهش آن ها اتخاذ نمایند. یافته های این پژوهش می تواند به بهبود فرآیند مدیریت ریسک در پروژه های چابک، به ویژه در حوزه فناوری اطلاعات، کمک شایانی کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، پروژه های چابک ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، ریسک های فناوری اطلاعات ، اولویت بندی ریسک ها