ارائه الگویی جامع جهت بسط مفهومی کوچینگ کار گروهی در سازمان های دولتی ایران

صاحب نظران یکی از عوامل توسعه نیافتگی ایران را فقدان فرهنگ کار گروهی در امور می دانند و از این موضوع به عنوان یکی از ضعف های اصلی در سازمان ها نیز یاد می کنند. از طرف دیگر، امروزه بسیاری از شرکت های آمریکا و اروپا نیز با توجه به تجربه ژاپن به سمت بسترسازی و نهادینه کردن فرهنگ گروهی روی آورده اند. امروزه ساختارهای معمولی و سلسله مراتبی به سمت ساختارهای گروهی چرخش پیدا نموده است و منجر به بهره وری، صرفه جویی، افزایش تولید و سودآوری شده است. ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر ارائه الگویی جامع جهت بسط مفهومی کوچینگ کار گروهی در سازمان های دولتی ایران است. پژوهش ازنظر استراتژی از نوع ترکیبی یا آمیخته(کیفی و کمی) است. به این منظور ابتدا از ۱۰ نفر از خبرگان مصاحبه های باز انجام شد و با استفاده از تحلیل داده بنیاد و کدگذاری سه مرحله ای، مدل نهایی با توجه به نظریه اشتراوس و کوربن به دست آمد. در نهایت ۸ کد برای عامل علی استقرار کوچینگ کار گروهی،۸ کد برای پدیده محوری استقرار کوچینگ کار گروهی، ۸ کد برای راهبردها و الزامات استقرار کوچینگ کار گروهی،۹ کد برای شرایط و عوامل زمینه ای استقرار کوچینگ کار گروهی، ۸ کد برای شرایط مداخله گر استقرار کوچینگ کار گروهی و ۱۱ کد برای پیامدها و آثار استقرار کوچینگ کار گروهی، احصا شدند.

کلیدواژه ها:

کوچینگ ، کار گروهی ، سازمان دولتی ، نظریه داده بنیاد