بررسی اثر آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آوای سازمانی بر مسئولیت­پذیری اجتماعی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی است.روش شناسی پژوهش: جامعه آماری شامل تمامی معلمان شاغل در شهر سیلوانا در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۱۲۹۷ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای-طبقه ای و بر اساس جدول مورگان ۲۹۷  نفر به عنوان نمونه آماری جهت مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه های استاندارد مسئولیت­پذیری اجتماعی کارول  (۱۹۹۱)، مقیاس آوای سازمانی هامس (۲۰۱۲) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی لی و آلن (۲۰۰۲) جمع آوری شدند. جهت سنجش روایی پرسشنامه ها از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد و پایایی آن ها به کمک آلفای کرونباخ تایید شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در در نرم افزارهای SPSS ۲۴ و LISREL ۸.۸  تحلیل شدندیافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی (۴۳/۰) و رفتار شهروندی سازمانی (۶۱/۰) اثر مستقیم و معناداری دارد؛ رفتار شهروندی سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی (۵۱/۰) اثر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین اثر غیر مستقیم آوای سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی با ضریب (۳۱/۰) مثبت و معنادار است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده جهت ارتقا و بهبود مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان توجه به آوای سازمانی و استقبال از اظهارنظرها و ایده های سازنده و تشویق آن ها به فعالیت های مشارکتی و همکارانه ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آوای سازمانی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، رفتارشهروندی سازمانی