تحلیل تاثیر ناگویی هیجانی بر سطح اضطراب امتحان در محیط های آموزشی

ناگویی هیجانی به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در تنظیم هیجانات، نقش مهمی در شکل گیری و تداوم اضطراب امتحان ایفا می کند. این مقاله مروری با هدف تحلیل تاثیر ناگویی هیجانی بر سطح اضطراب امتحان در محیط های آموزشی و با مرور نظام مند مطالعات معتبر انجام شده است. یافته ها نشان می دهند دانش آموزان با سطوح بالای ناگویی هیجانی، در شناسایی، توصیف و پردازش هیجانات خود با مشکل مواجه بوده و این ناتوانی منجر به افزایش قابل توجه اضطراب امتحان در آنان می شود. در این پژوهش، عوامل میانجی مانند سبک های مقابله ای ناکارآمد، حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی تحصیلی به عنوان متغیرهای واسطه ای در این رابطه شناسایی شدند. همچنین، تفاوت های جنسیتی در تاثیر ناگویی هیجانی بر اضطراب امتحان مورد تایید قرار گرفت. در بخش پایانی، راهکارهای مداخله ای شامل آموزش مهارت های هیجانی، برنامه های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی و تقویت هوش هیجانی مورد بحث قرار گرفته اند. این مقاله بر ضرورت توجه نظام های آموزشی به آموزش مهارت های هیجانی در کنار محتوای تحصیلی تاکید دارد، چرا که بهبود این مهارت ها می تواند به کاهش معنادار اضطراب امتحان منجر شود.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، اضطراب امتحان ، محیط های آموزشی ، تنظیم هیجان ، دانش آموزان