تاثیر تیمارهای مختلف بر شکست خواب و تحریک جوانه زنی بذر گیاه گرگ خار (Ammodendron persicum)
محل انتشار: مجله پژوهش های بذر ایران، دوره: 2، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 66
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_YUS-2-2_005
تاریخ نمایه سازی: 16 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
سطح وسیعی از کشور ایران پوشیده از شن های روان است که همواره لزوم کنترل و تثبیت بیولوژیکی با کاشت گونه های سازگار با شرایط سخت در این مناطق به چشم می خورد. گونه درخت شنی یا گرگ خار (Ammodendron persicum) گونه ای سازگار با شرایط بیابانی است. در این تحقیق جهت بررسی تاثیر تیمارهای مختلف بر تحریک جوانه زنی و شکست خواب بذر گونه گرگ خار آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه، به مدت ۳۰ روز، با ۱۰ تیمار، شامل تیمارهای جیبرلیک اسید با غلظت ۳۰۰ پی پی ام در زمان ۴۸ ساعت، خراش دهی بذر با اسید سولفوریک غلیظ در دو زمان ۲۰ و ۳۰ دقیقه و تلفیق آن ها با خراش دهی با سمباده، خراش دهی بذرها با جیبرلیک اسید با غلظت ۳۰۰ پی پی ام به مدت ۴۸ ساعت و تلفیق آن با خراش با کاغذ سمباده، آب داغ (۸۰ درجه سانتی گراد) در دو زمان ۵ و ۱۰ دقیقه، خراش دهی به وسیله کاغذ سمباده و شاهد (آب مقطر) انجام شد. نتایج حاصله نشان دهنده افزایش درصد جوانه زنی در آزمایشگاه در حدود ۹۰ درصد با اعمال تیمار ترکیبی اسید سولفوریک به مدت ۳۰ دقیقه با خراش دهی سمباده می باشد. تیمارهای آب گرم در دو زمان ۵ و ۱۰ دقیقه و اسید جیبرلیک اسید ۴۸ ساعته و تلفیق آن با خراش دهی با سمباده نیز با اختلاف معنی دار نسبت به نمونه ی شاهد، افزایش درصد جوانه زنی را به ترتیب ۴۵/۱۵، ۴۵/۸، ۱۷/۱۰ و ۶۸/۲۸ را به همراه داشتند. همچنین تیمار اسید غلیظ به مدت ۳۰ دقیقه افزایش بنیه بذر را به مقدار ۵۱۰ در نمونه های آزمایشگاه به همراه داشت. بدین ترتیب تیمار ترکیب سمباده و خیساندن بذور در اسید غلیظ طی ۳۰ دقیقه به عنوان بهترین تیمار انتخاب شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مینا ارست
University Tehran
علی طویلی
Department of Reclamation of Arid and Mountainous Regions Faculty of Natural Resources College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
سعید شجاعی
Department of Reclamation of Arid and Mountainous Regions Faculty of Natural Resources College of Agriculture & Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
