بررسی روش های نوین تدریس در جهت فعال سازی محیط یادگیری

این پژوهش باهدف بررسی روش های نوین تدریس و تاثیر آن ها بر فعال سازی محیط یادگیری انجام شد. مطالعه حاضر با رویکرد ترکیبی (کمی و کیفی) و با مشارکت ۳۸۰ معلم و استاد دانشگاه در تهران اجرا گردید. یافته ها نشان داد روش هایی مانند یادگیری معکوس، یادگیری مشارکتی و یادگیری مبتنی بر پروژه موجب افزایش ۴۷ درصدی مشارکت دانش آموزان، بهبود ۳۹ درصدی تعاملات و ارتقای ۳۵ درصدی مهارت های پرسشگری شده اند. مقایسه نتایج با روش های سنتی حاکی از تفاوت معنادار در نمرات (۱۴٫۲ به ۱۶٫۸)، رضایت یادگیری (۵۲% به ۸۹%) و ماندگاری محتوا (۴۱% به ۷۶%) بود. چالش های اصلی شامل کمبود زمان (۷۳%)، مقاومت در برابر تغییر (۶۱%) و نبود امکانات (۵۵%) شناسایی شدند. پژوهش حاضر با تاکید بر ضرورت توانمندسازی معلمان و تامین زیرساخت ها، الگویی چهارمرحله ای برای اجرای موفق این روش ها پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، فعال سازی یادگیری ، یادگیری معکوس ، توانمندسازی معلمان