بررسی تاثیرات تعامل بین نسلی (دانش آموزان با سالمندان) بر رشد عاطفی دانش آموزان ابتدایی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RVCONF05_276
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
در دنیای معاصر که تغییرات اجتماعی و فناورانه با سرعتی چشمگیر در حال وقوع است، شکاف بین نسل ها به یکی از چالش های مهم جوامع تبدیل شده است. خانواده های گسترده که در گذشته محلی برای انتقال تجربیات، عواطف، ارزش ها و دانایی های بین نسلی بودند، به تدریج جای خود را به خانواده های هسته ای داده اند. در نتیجه، ارتباط میان نسل جوان و سالمندان محدود شده و این موضوع آثار چشمگیری بر ابعاد تربیتی، اجتماعی و روانی هر دو گروه به ویژه کودکان و نوجوانان گذاشته است. یکی از ابعاد مهمی که از این گسست میان نسلی آسیب می بیند، رشد عاطفی کودکان است؛ چرا که تعامل با افراد مسن به طور طبیعی بستری مناسب برای شکل گیری همدلی، صبر، احترام، دلسوزی و مسئولیت پذیری در کودکان فراهم می آورد. رشد عاطفی به عنوان یکی از مولفه های بنیادین رشد شخصیتی و اجتماعی کودکان، نقش مهمی در کیفیت روابط فردی، یادگیری، سلامت روان و آینده تحصیلی و شغلی آن ها دارد. در دوران ابتدایی، که پایه های اصلی شخصیت و نگرش های اجتماعی فرد شکل می گیرند، عوامل محیطی و بین فردی مانند روابط خانوادگی، تعاملات همسالان، و ارتباط با بزرگترها، نقشی حیاتی ایفا می کنند. در این میان، تعامل بین نسلی به ویژه ارتباط مستمر، هدفمند و عاطفی با سالمندان می تواند به عنوان یکی از غنی ترین منابع تربیتی و هیجانی مورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیرات تعامل بین نسلی (دانش آموزان با سالمندان) بر رشد عاطفی دانش آموزان دبستانی شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تعامل میان کودکان و سالمندان، نه تنها به تقویت احساس تعلق، مهربانی، درک متقابل و عزت نفس در کودکان منجر می شود، بلکه موجب ارتقای سلامت روانی سالمندان، افزایش احساس مفید بودن، کاهش افسردگی و ارتقاء کیفیت زندگی آنان نیز می گردد. این نوع تعامل دوطرفه، فضایی ایجاد می کند که در آن، کودکان می آموزند چگونه با احساسات خود و دیگران آشنا شده و آن ها را به شیوه ای سالم ابراز کنند. در عین حال، سالمندان نیز با انتقال تجربیات و خاطرات خود، احساس ارزشمندی بیشتری در زندگی پیدا می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
توحید محقق
آموزگار مقطع ابتدایی ؛ کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی
امین محمودی
آموزگار مقطع ابتدایی ؛ لیسانس آموزش ابتدایی
فرشاد کبیری
آموزگار مقطع ابتدایی ؛ کارشناسی ارشد مهندسی عمران ژئوتکنیک
امیرمحمد تیموری
آموزگار مقطع ابتدایی ؛ کارشناسی مهندسی برق الکترونیک