نقش هوش مصنوعی در توانمندسازی یادگیری تلفیقی در مدارس

یادگیری تلفیقی، به عنوان رویکردی که یادگیری حضوری سنتی را با فعالیت ها و منابع آنلاین ترکیب می کند، به طور فزاینده ای در مدارس سراسر جهان مورد پذیرش قرار گرفته است. این مدل با ارائه انعطاف پذیری بیشتر و پتانسیل برای شخصی سازی یادگیری، گامی مهم در جهت پاسخگویی به نیازهای متنوع دانش آموزان برداشته است. در موازات با گسترش یادگیری تلفیقی، هوش مصنوعی (AI) به سرعت در حال تکامل و نفوذ به حوزه های مختلف زندگی انسان، از جمله آموزش و پرورش، است. هوش مصنوعی با قابلیت های منحصربه فرد خود در تحلیل داده ها، تطبیق پذیری، و اتوماسیون، پتانسیل قابل توجهی برای توانمندسازی و ارتقاء اثربخشی یادگیری تلفیقی در مدارس دارد. این مقاله مروری به بررسی نقش های کلیدی می پردازد که هوش مصنوعی می تواند در تقویت و بهینه سازی مدل یادگیری تلفیقی در محیط های مدرسه ای ایفا کند. با تکیه بر ادبیات پژوهشی اخیر، ابتدا به تبیین مفاهیم هوش مصنوعی در آموزش و پرورش و یادگیری تلفیقی پرداخته می شود. سپس، ضرورت بررسی نقش هوش مصنوعی در این زمینه تشریح می گردد و مبانی نظری که این پیوند را توجیه می کنند، مورد بحث قرار می گیرند مقاله به تحلیل چگونگی کاربرد هوش مصنوعی در جنبه های مختلف یادگیری تلفیقی، شامل شخصی سازی مسیر یادگیری، ارائه بازخورد خودکار و هوشمند، توسعه سیستم های تدریس خصوصی هوشمند، تحلیل پیشرفت دانش آموزان و پشتیبانی از معلمان، و کاربرد در فعالیت های یادگیری مبتنی بر بازی، اختصاص دارد. این بررسی نشان می دهد که هوش مصنوعی قادر است با فراهم آوردن سطوح بی سابقه ای از انطباق پذیری و کارایی، نقاط قوت یادگیری تلفیقی را تقویت کرده و برخی از چالش های اجرایی آن را مرتفع سازد. در نهایت، مقاله بر لزوم توجه به ملاحظات اخلاقی و نیاز به آموزش معلمان برای بهره گیری موثر از پتانسیل هوش مصنوعی در یادگیری تلفیقی تاکید می کند تا این ترکیب بتواند منجر به بهبود نتایج یادگیری و آماده سازی دانش آموزان برای آینده ای مبتنی بر فناوری شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری تلفیقی ، مدارس ، توانمندسازی ، فناوری آموزشی