تاثیر تمرین هوازی با مداخله دست بندهای هوشمند ورزشی بر حداکثر اکسیژن مصرفی در زنان میانسال دارای اضافه وزن و چاق

مقدمه و هدف: کم­ تحرکی یکی از عوامل بیماری های قلبی عروقی بوده و اصلاح سبک زندگی و افزایش توان هوازی می ­تواند باعث ارتقا سلامت شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با مداخله دست بندهای هوشمند ورزشی بر حداکثر اکسیژن مصرفی در زنان میانسال دارای اضافه وزن بود.مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر به صورت نیمه­ تجربی انجام پذیرفت. تعداد ۳۰ نفر از زنان میانسال دارای اضافه وزن شهر تهران به عنوان آزمودنی در دسترس، انتخاب و با آرایش تصادفی ساده به سه گروه، تجربی تمرین هوازی با مداخله دست بند­ ورزشی (۱۰=n)، گروه تجربی تمرین هوازی بدون مداخله دست بند ورزشی (۱۰=n) و کنترل (۱۰=n) تقسیم شدند. گروه ­های تمرین به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه ۶۰ دقیقه ­ای تمرین کردند. شدت تمرین ۵۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب ذخیره بود. اندازه­ گیری حداکثر اکسیژن مصرفی توسط آزمون راکپورت انجام گرفت. طبیعی بودن توزیع داده ­ها با آزمون شاپیروویلک و جهت تحلیل داده­ ها از آزمون آماری تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰.۰۵> Pاستفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد، هشت هفته تمرین هوازی با دست بند ورزشی نسبت به تمرین بدون مداخله دست بند ورزشی باعث افزایش معنی­ داری در حداکثر اکسیژن مصرفی شد (۰.۰۰۱=P). همچنین تغییرات هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نیز معناداری را نشان داد (۰.۰۰۱=P).بحث و نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی همراه با دست بندهای ورزشی می ­تواند در بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی در زنان میانسال دارای اضافه وزن نقش موثرتری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

حداکثر اکسیژن مصرفی ، تمرین هوازی ، دست بند هوشمند ورزشی