مقایسه سیستم های آموزشی سنتی و نوین از نظر تاثیر بر خلاقیت دانش آموزان

پژوهش حاضر، به مقایسه سیستم های آموزشی سنتی و نوین از نظر تاثیر بر خلاقیت دانش آموزان می پردازد. با توجه به تحولات سریع در عرصه فناوری و تغییر نیازهای جامعه، نظام های آموزشی نیز دستخوش دگرگونی شده اند. در این پژوهش، ویژگی های سیستم های سنتی (مانند روش های معلم محور، تاکید بر حفظیات و ساختار سلسله مراتبی) و سیستم های نوین (مانند یادگیری دانش آموزمحور، استفاده از فناوری و روش های فعال یادگیری) مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر هر یک بر پرورش خلاقیت دانش آموزان تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهد که اگرچه سیستم های سنتی در انتقال دانش پایه موثر هستند، اما ممکن است به دلیل عدم انعطاف و محدودیت در تشویق تفکر انتقادی، مانع رشد خلاقیت شوند. در مقابل، سیستم های نوین با تاکید بر مشارکت فعال، حل مسئله و پروژه محوری، فضای بهتری برای پرورش خلاقیت فراهم می کنند. با این حال، چالش هایی مانند نیاز به منابع بیشتر و آموزش معلمان نیز در این سیستم ها وجود دارد. در نهایت، پژوهش پیشنهاد می کند که تلفیق هوشمندانه عناصر مثبت هر دو سیستم می تواند به بهبود کیفیت آموزشی و تقویت خلاقیت دانش آموزان بینجامد.

کلیدواژه ها:

سیستم های آموزشی سنتی ، سیستم های آموزشی نوین ، خلاقیت ، یادگیری دانش آموزمحور ، فناوری آموزشی