هوش مصنوعی و آموزش ترکیبی (حضوری مجازی): مزایا و محدودیت ها

در دهه های اخیر، فناوری های نوین به ویژه هوش مصنوعی (AI) تاثیر چشمگیری بر ساختار و فرآیندهای آموزش و یادگیری داشته اند. یکی از رویکردهای نوظهور در این زمینه، آموزش ترکیبی است که با ترکیب آموزش حضوری و مجازی، روشی انعطاف پذیر و تعاملی برای یادگیری فراهم می سازد. استفاده از هوش مصنوعی در آموزش ترکیبی، امکان تحلیل داده های یادگیرندگان، طراحی محتواهای شخصی سازی شده، ارائه بازخورد فوری و پیش بینی مسیر یادگیری را فراهم کرده و موجب ارتقای کیفیت آموزشی می شود. این فناوری می تواند به معلمان در برنامه ریزی دقیق تر، شناسایی نقاط ضعف و قوت دانش آموزان و ارتقاء اثربخشی تدریس کمک کند. با این حال، چالش هایی نیز در مسیر پیاده سازی این رویکرد وجود دارد که از جمله می توان به نابرابری دسترسی به فناوری، وابستگی بیش از حد به ابزارهای دیجیتال، مسائل امنیت داده و کاهش تعاملات انسانی اشاره کرد. هدف این مقاله، بررسی مزایا و محدودیت های استفاده از هوش مصنوعی در آموزش ترکیبی و ارائه راهکارهایی جهت بهره برداری بهینه از آن در نظام آموزشی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ترکیبی ، یادگیری مجازی ، آموزش حضوری ، فناوری آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، چالش های آموزش دیجیتال ، تحول در آموزش