بررسی کمی و کیفی پسماندهای تولیدی در واحدهای بهره برداری نفت و گاز بر اساس RCRA

روزافزون صنایع نفتی و مدیریت ضعیف پسماندهای آنها، محیطزیست را با آلاینده های هیدروکربنی مواجه کرده که اثرات جبرانناپذیری در پی خواهند داشت. هدف از این پژوهش، مطالعه، شناسایی و دسته بندی پسماندهای واحدهای مختلف یک شرکت بهره برداری نفت و گاز در منطقه عمومی خوزستان و ارائه راهکارهایی جهت مدیریت آنها می باشد. فرآیندهای تولید، محلهای تولید پسماند و میزان وزنی آنها در این واحد نفتی شناسایی شده و بر اساس میزان خطرناک بودن آنها و مقررات RCRA کدگذاری شدند. براساس نتایج، بالاترین میزان پسماندها در گروه پسماندهای ویژه (۴۵.۴۱ درصد) و بر اساس نوع پسماند، بالاترین میزان مربوط به لجنهای نفتی (۶۶.۵۴)، مواد فسادپذیر (۲۲.۲۲) و ضایعات فلزی (۶۲.۱۱) درصد می باشد. در انتها پیشنهاداتی در جهت بهبود روشهای مدیریت پسماند بر اساس استانداردهای محیط زیستی و همچنین راهکارهایی در راستای کاهش یکی از مهمترین این نوع پسماندها (لجن های نفتی) ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، واحدهای نفت و گاز ، مقرارات RCRA ، لجن های نفتی