بررسی نقش معلم در آموزش مبتنی بر یادگیرنده

آموزش مبتنی بر یادگیرنده به عنوان یکی از رویکردهای نوین در نظامهای آموزشی مدرن، با تمرکز بر نقش فعال یادگیرنده و توجه به نیازها، عالیق و تواناییهای فردی او، تحولی بنیادین در فرآیند یاددهی-یادگیری ایجاد کرده است. در این رویکرد، معلم به جای ایفای نقش انتقال دهنده دانش، به یک تسهیل گر، راهنما و حامی یادگیرندگان تبدیل می شود که با ایجاد محیط های یادگیری تعاملی، انگیزشی و انعطاف پذیر، دانش آموزان را در مسیر یادگیری موثر و پایدار هدایت می کند. این پژوهش به تحلیل نقش معلم در سه بخش کلیدی شامل طراحی فعالیت های یادگیری، اجرای استراتژی های آموزشی و ارزیابی یادگیری دانش آموزان در چارچوب آموزش مبتنی بر یادگیرنده می پردازد. همچنین، چالش هایی نظیر کمبود آموزش های حرفه ای معلمان، محدودیت های زیرساختی و مقاومت در برابر تغییرات آموزشی مورد بررسی قرار گرفته و فرصت هایی چون استفاده از فناوری های نوین، شخصی سازی فرآیند یادگیری و تقویت تعاملات گروهی مورد توجه قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که موفقیت این رویکرد آموزشی به توانایی معلمان در بهره گیری از مهارت های نوین آموزشی و مدیریت صحیح فرآیندهای یادگیری بستگی دارد. در پایان، راهکارهایی برای توسعه حرفه ای معلمان، بهبود زیرساخت های آموزشی و تقویت تعاملات میان معلم و دانش آموز ارائه شده است تا اجرای موثرتر این رویکرد تضمین شود.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، آموزش مبتنی بر یادگیرنده ، یادگیری فعال ، تفکر انتقادی ، شخصی سازی یادگیری ، توسعه حرفه ای معلمان