بررسی ابعاد تاثیرگذاری تکنولوژی و وسایل کمک آموزشی در آموزش حضوری دانش آموزان ابتدایی و نقش معلمان در فرایند یادگیری و یاددهی

در عرصه تعلیم و تربیت، فناوری های نوین کارآیی کلاس ها را افزایش می دهند و دانش آموزان را برای یادگیری های رسمی و غیررسمی در موقعیت های آموزشی و برنامه ریزیهای آموزشی در این راستا از سوی مسئولان تعلیم و تربیت کمک می کند. دانش آموزان یکی از ارکان اساسی نظام آموزشی کشور هستند، توجه به این قشر، از لحاظ آموزشی و تربیتی، باروری و شکوفایی هر چه بیشتر نظام آموزشی و تربیتی جامعه را در پی دارد. بنابراین برای باروری استعدادهای این دانش آموزان انواع وسایل کمک آموزشی را جهت تسهیل و تسریع در روند آموزش و یادگیری استفاده می کنند. وسایل کمک آموزشی بازده آموزشی را از لحاظ کمی و کیفی افزایش می دهند. سواد رسانه ای به عنوان یکی از مهارت های اساسی و حیاتی برای توسعه فردی و اجتماعی شناخته می شود. تجربه و درک آموزش با فناوری در نظام آموزشی یک تجربه پیچیده واقعی مجازی، جهانی / محلی، سنتی و مدرن است و در این شرایط شکل و نوع مناسبات فردی - اجتماعی دستخوش تغییر شده و روابط قدرت، سلسله مراتب بین معلم/دانش آموز، تحقق فردیت، بسط دیوارهای کلاس درس و به طور کلی مناسبات جدید شکل گرفته است. به همین ترتیب، به کارگیری این فناوری در جوامع شرقی و در حال توسعه نظیر کشورمان ایران، که ارزش های فرهنگی اجتماعی متفاوتی دارد، موجب می شود درک کاربران از این نوع یادگیری متفاوت باشد. همکاران آموزشی با آگاهی از کارآمدی فناوری های اطلاعات و ارتباطات در آموزش، چارچوبی فکری برای تدریس خود طراحی کنند که بتوانند در آن بازده فرآیند یادهی – یادگیری را پیش بینی و ارتقاء دهند. از آنجا که بیشترین مسئولیت تربیت نسل جدید متوجه معلمان خصوصا معلمان ابتدایی است، الزام است در روش تدریس و نحوه ی آموزش معلمان نیز تغییراتی متناسب با شرایط روز صورت گیرد. تمهیدات کافی در این رابطه، زمینه بهره مندی نظام آموزشی کشورمان را از منافع این گونه فناوری های نوین، ایجاد نماییم.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، فناوری ، سواد رسانه ای