نقش آموزش عاطفی اجتماعی در بهبود عملکرد تحصیلی کودکان

در سالهای اخیر، آموزش عاطفی-اجتماعی (SEL) به عنوان یکی از مولفه های اساسی در بهبود عملکرد تحصیلی کودکان مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش به بررسی نقش SEL در توسعه مهارت های شناختی، هیجانی و اجتماعی کودکان و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی می پردازد. روش پژوهش به صورت مروری-تحلیلی بوده و بر اساس مطالعات گذشته، تاثیرات مثبت SEL بر عملکرد تحصیلی، تعاملات اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که برنامه های آموزش عاطفی-اجتماعی می توانند مهارت های خودتنظیمی، همدلی، تعاملات مثبت و انگیزه تحصیلی را در کودکان تقویت کرده و در نهایت به بهبود نتایج تحصیلی آنان منجر شوند. علاوه بر این، اجرای موثر این آموزش ها نیازمند همکاری میان معلمان، والدین و سیاستگذاران آموزشی است. در پایان، راهکارهایی برای به کارگیری این نوع آموزش در محیط های آموزشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش عاطفی-اجتماعی ، عملکرد تحصیلی ، هوش هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، خودتنظیمی