بررسی ابعاد و عوامل روی آوری به زیست اخلاقی از منظر نهج البلاغه

زیست اخلاقی یکی از اساسی ترین نیازهای امروزحیات انسانی می باشد، که جوامع مختلف با جهانبینی های متفاوت به دنبال ایجاد و ارائه الگویی شایسته و کاربردی از آن می باشند و در واقع حاصل ارزشها و هنجارهایی است که افراد یک جامعه در طول سالیان متمادی آن را تجربه نموده اند. هدف این پژوهش، بررسی ابعاد زیست اخلاقی و عوامل روی آوری به آن، با کنکاش در نهج البلاغه و پژوهش در منابع متنوع و متعدد از زوایای مختلف بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ رویکرد، کیفی و از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، زیست اخلاقی و اخلاق یکی از مسایل بسیار اساسی می باشد که در نهج البلاغه مورد تاکید فراوانی قرار گرفته و تمامی جنبه های زندگی انسان در رفتار، گفتار، نوع مراودات و کنش ها و عکس العمل های او را در ارتباط با دیگران در بر می گیرد و مجموعه این عوامل، شالوده زیست اخلاقی صحیح را پایه ریزی می نمایند و عواملی همچون کسب خودشناسی، پیروی از پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) به عنوان اسوه های زیست اخلاقی متعالی، دوری از اخلاق و رفتارهای نادرست در جامعه و دعوت به رفتارها و اخلاق زیستی صحیح و همچنین نظارت و توجه دائمی به اعمال و رفتار خویش در تمامی امور زندگی، از جمله ابعاد و عوامل روی آوری به زیست اخلاقی از منظر نهج البلاغه می باشند.

کلیدواژه ها:

زیست اخلاقی ، اخلاق ، نهج البلاغه