اقدام پژوهی چگونه توانستم با استفاده از روش های تلفیقی، اضطراب هنرجویم فاطمه را کاهش دهم؟

یکی از اساسی ترین مشکلات برخی از هنرجویان داشتن اضطراب می باشد. اضطراب از نظر روان پزشکی یعنی نا آرامی، هراس و ترس ناخوشایند، یا احساس خطر قریب الوقوع که منبع آن قابل شناختن نیست. تظاهرات اضطراب در رفتار نوجوانان بخصوص در موقعیت هایی چون امتحان، بازی، صحبت کردن در جمع و غیره می توان مشاهده و سنجش کرد. اتفاقا در سال تحصیلی اخیر ینده با چنین شرایطی در یکی از هنرجویانم به نام فاطمه مواجه شدم. او در صحبت کردن بین جمع دچار اضطراب می شد و در کل اصال آرام و قرار نداشت و در فعالیت های کلاسی نمی توانست پیش قدم شود. این عامل باعث شد که من این مشکل را پی گیری نمایم. و تا حد امکان در رفع آن تالش کنم. پس از بررسی دریافتم که یکی از مهم ترین علل اضطراب این دانش آموز وابستگی به خانواده و مخصوصا پدر و ترس و هراس از کلاس و مدرسه بود. که این امر باعث تشدید اضطراب شده بود. اینجانب با استفاده از روش های تلفیقی هم چون ایجاد ارتباط با خانواده ی هنرجو و صحبت کردن با آنان برای کار کردن بیشتر با فاطمه در زمینه ی درسی، استفاده از هنرجویان قوی برای هم یاری با هنرجو در یادگیری، استفاده از هنرجویان دیگر برای مطرح کردن سوالات کلاسی از فاطمه، اجازه ندادن به هنرجویان دیگر در هنگام پاسخ گویی فاطمه به سوالات، اضطراب را در هنرجو کاهش دهم.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، اضطراب ، روش های تلفیقی