توانمند سازی دانش آموزان از طریق بازی های آموزشی: یادگیری از طریق تفریح

در دنیای آموزشی امروز، روشهای سنتی تدریس به دلیل محدودیت های خود، جای خود را به شیوههای نوین یادگیری دادهاند. یکی از این شیوهها، بازی های آموزشی است که به عنوان ابزاری قدرتمند برای توانمندسازی دانش آموزان مطرح شده است. این پژوهش به بررسی نقش بازیهای آموزشی در یادگیری و تاثیر آن ها بر رشد شناختی، اجتماعی و هیجانی دانش آموزان می پردازد. در این مقاله، ضمن مرور مبانی نظری مرتبط با یادگیری از طریق بازی، تاثیر آن بر مهارتهایی همچون حل مسئله، تفکر انتقادی، خلاقیت و تعامل اجتماعی بررسی شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بازیهای آموزشی نه تنها فرایند یادگیری را جذاب تر و تعاملیتر میکنند، بلکه باعث تقویت مهارت های بنیادی در دانش آموزان شده و درک عمیق تری از مفاهیم درسی ایجاد میکنند. همچنین، چالش های اجرای این روش در مدارس، از جمله محدودیتهای زیرساختی، پذیرش معلمان و تطابق با برنامه درسی مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی برای غلبه بر این موانع ارائه شده است. در نهایت، پیشنهادهایی برای توسعه بازی های آموزشی کارآمد و ادغام آنها در نظام آموزشی ارائه شده است تا یادگیری از طریق تفریح به روشی پایدار و موثر تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

بازیهای آموزشی ، یادگیری فعال ، توانمندسازی دانش آموزان ، یادگیری از طریق تفریح ، آموزش خلاق ، تفکر انتقادی ، مهارت های شناختی