اقدام پژوهی: راهکارهای ابتکاری همراه با بازی و سرگرمی جهت تقویت انشای دانش آموزان دوره ابتدایی

در حیطه زبان آموزی، چهار رکن اصلی گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن امروزه در دنیا به عنوان یک قانون مسلم پذیرفته شده، در آموزش تمامی زبان های دنیا و برنامه های آموزشی مدنظر قرار می گیرد. در این چهار قدم به ترتیب نوشتن جایگاه چهارم را به خود اختصاص داده، چرا که سه امر گوش دادن و صحبت کردن و خواندن، مقدمه و پیش سازماندهنده نوشتن محسوب می شوند و نوشتن باالترین سطح را به خود اختصاص داده است. بنابراین تا دانش آموز در سایر مهارت های زبان آموزی به خوبی پیشرفت نکند نمی تواند از مهارت نوشتن به طور مطلوب استفاده نماید. روزگاری را به یاد آورید که انسان های اولیه، برای فهماندن مطالب خود به دیگران، از حرکات دست و سر و اندام و یا صداها و علامت های محدود و مبهم استفاده می کردند. برای آنان بسیار دشوار بود که هر چه را در دل داشتند، بیان کنند. مدت ها طول کشید تا بشر، برای رسانیدن پیام خویش به دیگران، علامت های خاصی را اختراع کند. با توجه به پایین بودن میزان ظرفیت گوش دادن دانش آموز در مقطع ابتدایی، شنیدن متن ها توسط کودکان به سختی صورت می گیرد، به علاوه چون مطالب در خصوص موضوع واحد است، اکثر مطالب مشابه هست و هیچ جذابیت و تفنن تهیج خاصی نیست، لذا بسیار خسته کننده و مالل آور می شود. به طوری که این نوع انشا از طرف دانش آموزان فقط رفع تکلیف تلقی می گردد تا حدی که اگر در پایان زنگ انشا در خصوص متون خوانده شده سوالاتی از دانش آموزان بپرسیم، متوجه خواهیم شد که مطلب قابل توجه و یا پیام قابل بیانی ندارند، زیرا دانش آموزان اغلب نوشتن انشا را، فقط پر کردن یک صفحه از دفتر خود از مطالب تکراری، نامربوط و غیرقابل فهم می دانند.

کلیدواژه ها:

انشا ، زبان آموزی ، دانش آموزان ، ابتدایی ، راهکارهای ابتکاری