بررسی اثر بخشی استفاده از هوشمندسازی مدارس بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی شهر بردسیر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴

این تحقیق به دنبال تغییر در نحوه آموزش با رویکرد هوشمند سازی است. روش تحقیق از نوع همبستگی است. روش گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای به صورت پرسش نامه، استفاده از مقالات اینترنتی، انجام تحقیقات میدانی از مدارس شهرستان بردسیر انجام شده است. و همچنین در این تحقیق از شیوه نامه هوشمندسازی وزارت آموزش و پرورش کمک گرفته شده است. در این پژوهش از آمار استنباطی شامل آزمون اسمیرنف-کولموگروف (تست نرمالیتی داده ها)، رگرسیون و همبستگی پیرسون جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می شود. جامعه آماری در این تحقیق ۱۲۰ مدرسه از مدارس شهرستان بردسیر می باشد. به همین منظور پرسشنامه ای حاوی سوالات باز پاسخ از ۳۰ نمونه آماری گردآوری و تجزیه و تحلیل شده، و پایایی کل پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ مقدار ۰.۹۲۴ بدست آمد. تحقیق انجام شده نشان می دهد که به کارگیری فناوری در امر آموزش توانسته فاصله بین آنچه را که هست و آنچه را که باید باشد، در زمان محدود بکاهد. سرمایه گذاری برای حل مسائل و مشکلات سخت افزاری این مدارس می تواند کارایی آن ها را دوچندان کند، همچنین ورود افراد خبره و ماهر در زمینه فناوری می تواند بسیاری از مشکلات این مدارس را حل کند. فناوری اطلاعات و ارتباطات به کمک شبکه اینترنت گستره مناسبی را برای ایجاد فرصت های لازم برای خلق ایده های جدید در گستره جهانی فراهم می کند. از جمله نتایجی که از این تحقیق بدست می آید پیشرفت در ترویج یادگیری تجربی، پژوهش محوری و دانش آموز محوری در فرآیندهای یاددهی-یادگیری می باشد. و همچنین نتایج آماری بدست آمده نشان می دهد که بین هوشمندسازی مدارس و یاددهی معلمان و همچنین بین هوشمندسازی مدارس و یادگیری دانش آموزان رابطه معنادار در حد قوی وجود دارد. به دلیل اینکه این تحقیق به دنبال تغییر در نحوه آموزش با رویکرد هوشمندسازی است روش تحقیق از نوع همبستگی است.

کلیدواژه ها:

مدارس هوشمند ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، یاددهی و یادگیری ، آموزش الکترونیک