اثر بخشی رویکردهای ترکیبی در آموزش تابع و مشتق

آموزش مفاهیم ریاضی، بهویژه تابع و مشتق، همواره یکی از چالش های نظام آموزشی بوده است. رویکردهای ترکیبی که شامل روش های سنتی و مدرن (مانند یادگیری مبتنی بر مسئله، فناوری های دیجیتال، شبیه سازیهای تعاملی و یادگیری مشارکتی) هستند، می توانند به بهبود درک و تسلط دانش آموزان بر این مفاهیم کمک کنند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکردهای ترکیبی در آموزش تابع و مشتق، از روش شبه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش استفاده کرده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بوده و داده ها با استفاده از آزمون پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه انگیزه یادگیری جمع آوری شده اند. نتایج نشان داد که دانش آموزانی که با روش ترکیبی آموزش دیده اند، در مقایسه با گروهی که تنها از روش سنتی استفاده کرده اند، پیشرفت قابل توجهی در درک مفاهیم تابع و مشتق داشته اند. همچنین، رویکرد ترکیبی باعث افزایش انگیزه یادگیری، بهبود تفکر تحلیلی و کاهش اضطراب ریاضی شده است. این یافته ها نشان می دهند که بهره گیری از روش های ترکیبی می تواند در آموزش مباحث پیچیده ریاضی مفید باشد و پیشنهاد می شود که نظام آموزشی به استفاده گسترده تر از این روش ها توجه کند.

کلیدواژه ها:

رویکردهای ترکیبی ، آموزش ریاضی ، تابع ، مشتق ، یادگیری مشارکتی ، فناوری آموزشی ، تفکر تحلیلی