اقدام پژوهی: بررسی رابطه متغیرهای فیزیکی کلاس درس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان بردسیر در سال تحصیلی (۱۴۰۳-۱۴۰۴)

این مقاله، درصدد است رابطه متغیرهای فیزیکی کلاس درس را با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار دهد. به منظور انجام پژوهش از ۳۲۰ کلاس، ۷۲ کلاس پنجم به صورت تصادفی طبقه بندی و ۱۵۰۰ دانش آموز و معلمان این کلاسها از مدارس ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان بردسیر در سال تحصیلی (۱۴۰۳-۱۴۰۴) انتخاب شدند. روش مورد استفاده در این پژوهش کمی و کیفی بوده و ابزار جمع آوری داده ها، فرمهای پرسشنامه، مشاهده و آزمون پیشرفت تحصیلی بوده است. تجزیه و تحلیل داده های کمی پژوهش، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفته است. نتایج نشان داد که اگرچه رابطه معناداری بین متغیرهای فیزیکی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان وجود ندارد، ولی این متغیرها بر نگرش معلم تاثیرگذار است و نگرش معلم نیز پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین مشخص شد که فضاهای آموزشی مدارس کنونی ما با ویژگی های روانی کودکان و نوجوانان سازگار نیست. بنابراین، لازم است در این رابطه اصلاحات لازم به عمل آید. متغیرهای فیزیکی، حتی اگر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموز نیز هیچ تاثیری نداشته باشد، باید به خاطر حفظ سلامت، بهداشت و امنیت روانی آنان مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، متغیرهای فیزیکی ، دانش آموزان ، مدارس ابتدایی ، روابط معلم و دانش آموز