ارزیابی توانمندیهای شناختی و تاثیر آن ها بر یادگیری دانش آموزان استثنایی

توانمندی های شناختی یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر فرآیند یادگیری دانش آموزان به ویژه دانش آموزان استثنایی است. این توانمندیها شامل مجموعه ای از مهارت های شناختی نظیر توجه، حافظه، استدلال، حل مسئله، و مهارت های اجرایی هستند که به فرد کمک می کنند تا اطلاعات را پردازش، ذخیره، بازیابی و از آن ها برای انجام وظایف مختلف استفاده کند. در دانش آموزان استثنایی که ویژگی های شناختی متفاوتی با همتایان معمولی خود دارند، ارزیابی دقیق این توانمندی ها می تواند به شناسایی نیازهای آموزشی خاص و ارائه روشهای تدریس مناسب کمک کند. دانش آموزان استثنایی به گروه هایی اطلاق می شوند که از لحاظ تحصیلی یا رفتاری نیاز به توجه ویژه دارند. این گروه شامل دانش آموزانی می شود که به علت مشکلاتی همچون اختلالات یادگیری، اختلالات توجه و تمرکز، ناتوانیهای ذهنی، اختلالات طیف اوتیسم و دیگر مشکلات روان شناختی یا عصبی بهطور خاص نیازمند رویکردهای آموزشی متفاوتی هستند. توانمندی های شناختی در این دانش آموزان می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گیرد و بهطور قابل توجهی بر توانایی آن ها در یادگیری و بهویژه در انجام فعالیت های تحصیلی تاثیر بگذارد. بررسی و ارزیابی توانمندیهای شناختی این دانش آموزان می تواند نشان دهد که تا چه اندازه این دانش آموزان قادر به پردازش اطلاعات، حل مسائل و به کارگیری استراتژی های یادگیری درسی هستند. به عنوان مثال، در دانش آموزانی که با اختلالات توجه و تمرکز مواجه هستند، توانمندیهای مربوط به توجه و حافظه کاری به طور خاص مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین در دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری، ارزیابی توانایی های استدلالی و حل مسئله می تواند به شناسایی نقاط ضعف و قوت در فرآیند یادگیری آنها کمک کند.

کلیدواژه ها:

توانمندی شناختی ، یادگیری ، دانش آموزان استثنایی ، اوتیسم ، اختلالات