مقایسه دانش آموزان با بهره هوشی بالا و عادی در زمینه فرسودگی تحصیلی، استرس و اهمال کاری تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه فرسودگی تحصیلی، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه ششم با بهره هوشی بالا و عادی مدارس ابتدایی شهر بافق انجام شد. این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم با بهره هوشی بالا و عادی مدارس ابتدایی شهر بافق در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. از این جامعه آماری ۱۰۰ نفر دانش آموز با بهره هوشی بالا و ۱۰۰ نفر دانش آموز عادی پسر پایه ششم به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه استرس انتظارات تحصیلی و مقیاس گرایش اهمالکاری تحصیلی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون T دو گروه مستقل در SPSS-۱۸ انجام شد. نتایج نشان داد که در تمام مولفه های فرسودگی تحصیلی (خستگی تحصیلی، بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی)، استرس تحصیلی و اهمالکاری تحصیلی تفاوت معنی داری بین دو گروه دانش آموزان با بهره هوش بالا و عادی وجود داشت و نتایج بیانگر آن بود که دانش آموزان با بهره هوش بالا از فرسودگی تحصیلی، استرس تحصیلی و اهمالکاری تحصیلی کمتری در مقایسه با دانش آموزان عادی برخوردار بودند. طبق یافته های به دست آمده می توان گفت که بهره هوشی بالا یک عامل موثر در کاهش مشکلات تحصیلی دانش آموزان می باشد. همچنین براساس نتیجه پژوهش حاضر، باید توجه بیشتری به فرسودگی تحصیلی، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان عادی داشت.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان با بهره هوشی باال ، فرسودگی تحصیلی ، استرس تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی